Παραλία Παναγίτσα

Στα δυτικά της Ελαφονήσου βρίσκεται η παραλία της Παναγίτσας ή Λιμνίτσας. Ονομάζεται έτσι, διότι τον χειμώνα λιμνάζοντα νερά από την πλημμυρίδα και την βροχή δημιουργούν μία μικρή λίμνη στο εσωτερικό της παραλίας.

Η υπέροχη, οργανωμένη παραλία είναι στρωμένη ομοιόμορφα με χρυσή άμμο. Ο βυθός της είναι πλούσιος σε χλωρίδα, κάτι που τον κάνει ιδανικό για υποβρύχιες εξερευνήσεις. Η παραλία είναι ιδανική για στιγμές χαλάρωσης δίπλα στους κέδρους που, κυριολεκτικά, ξεφυτρώνουν μέσα από την άμμο. Χαρακτηριστικό της παραλίας είναι τα τέσσερα νησάκια της: οι Ξεροπούλες, το Λέπτό Νησί, το Πρασονήσι και η Κασσέλα. Έξω από τα Νησιά της Παναγίας, (όπως είναι γνωστά), έγινε η Β’ Βενετοτουρκική Ναυμαχία της Ελαφονήσου, το 1717.

Πάνω από την παραλία ο επισκέπτης μπορεί να δει την εκκλησία της Παναγίας ή «Παναγίας της Κατωνησιώτισσας». Είναι κτισμένη, (περίπου το 1895), σε ύψωμα, στη θέση παλαιότερου Βυζαντινού ναού. Ανακαινίσθηκε το 1928 και επάνω από την είσοδο υπάρχει εντοιχισμένη επιγραφή με ονόματα. Στο εσωτερικό του Ιερού διακρίνονται, ακόμη, παμπάλαιες τοιχογραφίες, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει και την εικόνα της Κοίμησης της Θεοτόκου, (του 1855). Εξωτερικά του ναού σώζεται η ορειχάλκινη καμπάνα του 1878 με έκτυπες παραστάσεις. Γύρω από την εκκλησία υπάρχουν ενδείξεις Μυκηναϊκού πολιτισμού, όπως είναι τάφοι και διάφορα αντικείμενα. Τέλος, στην Παναγία της Κατωνησιώτισσας υπάρχει και το μικρό κοιμητήριο των Κατωνησιωτών.