Το χωριό Φοινίκι, το οποίο ανήκει στο δήμου Ασωπού, είναι ένα από τα αρχαιότερα χωριά της Λακωνίας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 167 μέτρων και απέχει 73 χιλιόμετρα από την Σπάρτη. Αριθμεί, περίπου, 460 μόνιμους κατοίκους.
Η ετυμολογία της ονομασίας Φοινίκι προέρχεται από το ερυθρό και πορφυρό χρώμα της περιοχής. Στην ποίηση του Λάκωνα ποιητή Αλκμάν, η λέξη «φοινίκεα» αποδίδεται ως πορφυρό χρώμα. Έτσι εξηγούνται και τα τοπωνύμια στην ευρύτερη περιοχή «Κοκκίνες», «Κοκκινοχώματα» κ.α. Στα «Λακωνικά» του Παυσανία, υπάρχει η ακόλουθη αναφορά: «Τα καταλληλότερα κοχύλια για βαφή πορφύρας προέρχονται από την παραλία της Λακωνίας μετά την θάλασσα των Φοινίκων». Η αναφορά την τότε χρονική περίοδο, (150-160 μ.Χ.), αναφέρεται στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή στην οποία σημειώθηκαν πολλές γεωλογικές μεταβολές. Το 850 π.Χ. στην περιοχή ίδρυσαν οι Φοίνικες εμπορικό σταθμό για την μονοπωλιακή εκμετάλλευση κοχυλιών πορφύρας, τα οποία υπήρχαν μονάχα στα παράλια της Λακωνικής. Μία δεύτερη άποψη για την ετυμολογία του ονόματος υποστηρίζει ότι προέρχεται από τον Φοίνιξ, το ιερό πτηνό του Απόλλωνα.
Το 1885, ο αρχαιολόγος Θεμιστοκλής Σοφούλης, βασιζόμενος στις αναφορές του Παυσανία, προχώρησε σε ανασκαφές στο ναό του Απόλλωνος Υπερτελεάτου στο Φοινίκι. Οι επιγραφές που βρέθηκαν εκεί μαρτυρούν πως πρόκειται για το Ιερό του Κοινού των Ελευθερολακώνων. Μέρος των χάλκινων και πήλινων αντικειμένων που βρέθηκαν στο Φοινίκι, στην συνέχεια πέρασαν στην ιδιωτική συλλογή του Κ. Καραπάνου, ενώ άλλα φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νεάπολης Βοιών.
Κατά την Ελληνική Επανάσταση, οι κάτοικοι έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες, όπως στην πολιορκία της Μονεμβασιάς, προσφέροντας πολύτιμες υπηρεσίες. Τα χρόνια εκείνα λειτούργησε στο χωριό και εργαστήριο παραχάραξης νομισμάτων. Όπως φαίνεται και από τα αρχεία της δίκης, (που σώζονται έως σήμερα), η λειτουργία του εργαστηρίου είχε διχάσει τους Επαναστάτες. Κάποιοι θεωρούσαν πως με την κιβδηλεία εξασφαλίζουν χρήματα για τον Αγώνα, ενώ άλλοι πίστευαν πως κλονιζόταν η αξιοπιστία του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Οι παραχαράκτες τιμωρούνταν δεμένοι ανάποδα και τους περιέφεραν στην τότε πρωτεύουσα του Ναυπλίου την ημέρα του παζαριού. Ανάλογο εργαστήριο παραχάραξης νομισμάτων λειτούργησε και στο Γύθειο.
Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, οι κάτοικοι του χωριού προτίμησαν την θέση στη σημερινή Κρισά, όπου υπάρχουν ερείπια κτιρίων, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να δει και την Βυζαντινή εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Επίσης, πάνω από το Φοινίκι βρίσκεται η πέτρινη εκκλησία του Αγίου Νικολάου με απεριόριστη θέα στον Λακωνικό κόλπο, ενώ στην επάνω πλατεία του χωριού είναι κτισμένος ο πολιούχος ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος γιορτάζει στις 15 Αυγούστου.
Στην περιοχή παράγεται το γνωστό ελαιόλαδο Φοινικίου Λακωνίας, το οποίο είναι προστατευόμενο προϊόν, (ΠΟΠ), από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τέλος, τα τελευταία χρόνια διοργανώνεται στο Φοινίκι η Γιορτή Μελιού και ακολουθεί το πανηγύρι με πλούσιο κρασί και ζωντανή μουσική στην κεντρική πλατεία του χωριού.
