Μονή της Παναγίας της Βρεσθενίτισσας
Στα βορειοδυτικά του χωριού των Βρεσθένων, σε απόσταση 4,5 χιλιομέτρων, επάνω σε χαμηλό ύψωμα, σώζεται η Μονή της Παναγίας της Βρεσθενίτισσας. Η μονή είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου και για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτέλεσε τον καθεδρικό ναό της παλαιάς Επισκοπής Βρεσθένων.
Η μονή ιδρύθηκε κατά τον 14ο αιώνα, όπως φανερώνουν οι αξιόλογες τοιχογραφίες που διακοσμούν το εσωτερικό του ναού. Το 1704, σημειώθηκαν στη μονή σημαντικές εργασίες αναστήλωσης, ενώ τον Ιούλιο του 1826 καταστράφηκε από την φωτιά των στρατευμάτων του Ιμπραήμ. Το τέλος της μονής επήλθε το 1834 με το διάταγμα του Όθωνα, (το οποίο αφορούσε την διάλυση των μικρών σε αριθμό μοναχών μονών).
Σήμερα, από την μονή σώζεται το καθολικό, καθώς και ένα διώροφο κτίριο εντός του περιβόλου της. Το καθολικό ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο της τρίκλιτης, καμαροσκέπαστης βασιλικής. Το ιερό απολήγει σε τρεις τρίπλευρες εξωτερικά αψίδες, ενώ λίγο χαμηλότερα από τα παράθυρα προέχει σειρά οπτόπλινθων. Ο ναός είναι λιθόκτιστος με τοιχοποία, η οποία συνιστάται σε ακατέργαστους λίθους. Το αρχικό μαρμάρινο τέμπλο, (το οποίο δεν σώζεται σήμερα), διατηρεί μονάχα το κεντρικό τμήμα του εμπρός από το Ιερό Βήμα. Γραπτό διάκοσμο διασώζει μόνο στο μεσαίο κλίτος του ναού και το Ιερό Βήμα.
Το δεύτερο οικοδόμημα της μονής, στη νότια πλευρά του περιβόλου της, αποτελείται από ένα χαμηλό ενιαίο καμαροσκέπαστο ισόγειο και οροφή, χωρισμένο σε τρία δωμάτια που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Κατά πάσα πιθανότητα, τα δωμάτια αυτά ήταν τα κελιά των τελευταίων μοναχών της μονής.