Ναός του Αγίου Δημητρίου

Η εκκλησία που ξεχωρίζει στη Βαρβίτσα είναι αυτή του Αγίου Δημητρίου.

Η πιο παλιά, (και πρώτη εκκλησία της Βαρβίτσας), ήταν μία μικρή εκκλησία κτισμένη γύρω στα 1650-1680. Το 1715, η εκκλησία ανοικοδομήθηκε, έγινε μεγαλύτερη, σε σταυροειδές σχήμα Βυζαντινού ρυθμού με τρούλο και αγιογραφήθηκε, (όπως μας πληροφορεί η εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα στην νότια πλευρά της). Μαρτυρίες κατοίκων λένε ότι ο παλιός Άγιος Δημήτριος είχε και έναν όροφο, που τον περασμένο αιώνα χρησίμευε ως σχολείο. Όταν το χωριό μεγάλωσε σε πληθυσμό, γεννήθηκε η ανάγκη για το κτίσιμο μιας νέας και μεγαλύτερης εκκλησίας στον ίδιο χώρο. Έτσι, στις 16 Σεπτεμβρίου 1919, θεμελιώθηκε η νέα εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Ο πρωτομάστορας και αρχιτέκτονας ονομαζόταν Λαμπίρης. Το 1976, η Αρχαιολογική Υπηρεσία χαρακτήρισε την εκκλησία ως διατηρητέο μνημείο.

Ο κυρίως ναός είναι λιτός, όπως και όλο το εσωτερικό του. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν καθόλου αγιογραφίες στους τοίχους. Ο ναός ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό, μαρμάρινο τέμπλο του. Το τέμπλο αυτό, με τα λεπτά και πλούσια σκαλίσματά του, είναι ένα εξαιρετικό έργο τέχνης. Τέλος, η στέγη της εκκλησίας στηρίζεται σε έξι μεγάλες, μαρμάρινες κολώνες.