Ο οικισμός Γοράνοι είναι κτισμένος σε υψόμετρο 660 μέτρων και έχει, περίπου, 165 μόνιμους κατοίκους. Φαίνεται ότι η περιοχή κατοικούνταν, ήδη, από την Μυκηναϊκή εποχή, καθώς στην γειτονική Αρκίνα βρέθηκε συλημένος Μυκηναϊκός θολωτός τάφος που μαρτυρά την ύπαρξη οικισμού. Επίσης, σε πολλά σημεία βρέθηκαν ευρήματα διαφόρων περιόδων, κυρίως πήλινα αγγεία.
Κατά τα Βυζαντινά χρόνια οι Γοράνοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον αγώνα των Ελλήνων κατά των Σλάβων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στα ορεινά σημεία του Ταϋγέτου, τον 6ο αιώνα μ.Χ., καταλαμβάνοντας την περιοχή μέχρι την ήττα τους από τον Βυζαντινό στρατό. Κατά την δεύτερη Τουρκοκρατία, (1715-1821), υπήρξε η πρωτεύουσα των Τουρκομπαρδουνιωτών. Αυτό συνέβη, τόσο λόγω της οχυρής τοποθεσίας στην οποία είχε κτιστεί ο οικισμός, όσο και για τον οχυρό πύργο των Ρουμπήδων, (στρατιωτικοί ηγέτες).
Τέλος, κοντά στους Γοράνους βρίσκεται και το Μοναστήρι της Γόλας, το οποίο ιδρύθηκε το 1632 και διαλύθηκε μετά την Επανάσταση του 1821.
