Το ορεινό χωριό Λογκανίκος βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Λακωνίας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 750 μέτρων, σε μία καταπράσινη πλαγιά, και απέχει 36 χιλιόμετρα από την Σπάρτη.
Με το σημερινό του όνομα, το χωριό, αναφέρεται από τον Stefano Magno, (Βενετός χρονικογράφος), το 1453. Η περιοχή ταυτίζεται με την αρχαία Βελαμίνη, (Βελμίνη), την οποία αναφέρει και ο Παυσανίας. Κατά την αρχαιότητα, εδώ βρισκόταν το πέρασμα για την Αμαλιάδα, καθώς και η βασιλική οδός των Παλαιολόγων. Στην περιοχή σώζονται αξιόλογα Αρχαϊκά, Κλασικά, Ελληνιστικά, Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά μνημεία υπογραμμίζοντας την μακραίωνη ιστορία του τόπου. Η περιοχή είναι ιδανική και για τους λάτρεις της ορεινής πεζοπορίας.
Στο Λογκανίκο, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα πετρόκτιστα σπίτια, πηγάδια, νερόμυλους και βρύσες-όλα εξαίρετα δείγματα της λαϊκής αρχιτεκτονικής. Μπαίνοντας στο χωριό, συναντά την συνοικία «Κάναβα» ή «Πέτρα Λογκανίκος». Δεξιά, ξεκινά η απότομη βουνοπλαγιά του Ταϋγέτου με τις πέντε Βυζαντινές εκκλησίες και το κάστρο. Αριστερά, βρίσκεται το κοιμητήριο του χωριού με το Καθολικό της Μονής του Αγίου Γεωργίου. Το, πλέον, χαρακτηριστικό παράδειγμα της προαναφερόμενης λαϊκής αρχιτεκτονικής είναι το πυργόσπιτο, το οποίο βρίσκεται δυτικά του ναού της Ανάληψης. Πρόκειται για την καλύτερα σωζόμενη οικία του Υστεροβυζαντινού οικισμού, κτισμένη με αργολιθοδομή και πλίνθους με ανοίγματα στις όψεις. Συγκεκριμένα, είναι μονόχωρη με καμαροσκέπαστο ισόγειο και όροφο που θυμίζει τα Υστεροβυζαντινά σπίτια του Μυστρά. Η οικία καλύπτόταν από ξύλινη στέγη με Βυζαντινού τύπου κεραμίδια.
Στον Λογκανίκο βρίσκεται και ο ιστορικός οικισμός της Κοτίτζας, (ή Κοτίτσας). Η Μπαρμπάραινα, το Μέγα Πηγάδι και το Κουτούνι με τα κρυστάλλινα, παγωμένα νερά τους προσφέρονται για όσους αποζητούν ηρεμία και χαλάρωση. Η Κοτίτζα ήταν αρχοντοχώρι της περιοχής και οι κάτοικοί της ασχολούνταν με το εμπόριο και τη μεταξοσκωληκοτροφία.
Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ο οικισμός άκμασε από τα τέλη του 15ου αιώνα έως τον 18ο αιώνα και κατοικήθηκε από γνωστές οικογένειες του Βυζαντινού και Μεταβυζαντινού Μυστρά. Η μικρή απόσταση από την καστροπολιτεία του Λογκανίκου υποδηλώνει μία στενή σχέση ανάμεσα στις δύο μικρές πόλεις. Ο συνοικισμός καταστράφηκε εντελώς από τους Τουρκαλβανούς μετά τα Ορλωφικά, (1770). Ο λόγος που ο οικισμός αποτέλεσε θύμα της θηριωδίας των Τουρκαλβανών ήταν το ότι οι πλούσιοι κάτοικοί της είχαν χρηματοδοτήσει αυτή την επανάσταση. Σήμερα, σώζονται μονάχα ερείπια κτισμάτων και ναών της Βυζαντινής περιόδου που μαρτυρούν την αρχοντιά της Κοτίτζας.
