Το μικρό, παραδοσιακό χωριό (τα) Βέροια (ή Βέρροια), βρίσκεται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την Σπάρτη. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 950 μέτρων, στη ρίζα ενός βουνού, μέσα σε μία καταπράσινη κοιλάδα με έλατα, πεύκα και πλατάνια. Στο ελαιοδάσος του Πάρνωνα, (μετά το χωριό Βασσαράς), βρίσκεται και το καταφύγιο των Βεροίων, το οποίο παλαιότερα λειτουργούσε ως Δημοτικό σχολείο. Τον Σεπτέμβριο του 1825, ο Κολοκοτρλωνης έστησε το αρχηγείο του στο χωριό, κάτω από μία μεγάλη καρυδιά, εποπτεύοντας ολόκληρη την περιοχή.
Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν Οινούς και η αλλαγή του σε Βέροια προήλθε, το πιθανότερο, από την Μακεδονική πόλη Βέρροια από αποίκους οι οποίοι, κατά τον Μεσαίωνα, ήρθαν εδώ από τα ορεινά μέρη της Ελλάδος.
Στην είσοδο του χωριού δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας, ενώ στο κέντρο του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να δει τον ενοριακό ναό των Ταξιαρχών, ο οποίος κτίστηκε, περίπου, το 1611. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και το μικροσκοπικό Βυζαντινό εκκλησάκι του Αγιαννάκη. Είναι κτισμένο μέσα σε έναν βράχο και κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε ως Κρυφό Σχολειό.
Τα Βέροια είναι γνωστά και για τις πολλές, παραδοσιακές βρύσες του. Ξεχωρίζει η παλαιά Πέρα Βρύση, κοντά στο παρεκκλήσι του Προδρόμου, καθώς και η Δώθε Βρύση, η οποία βρίσκεται στο χωριό για περισσότερο από 250 χρόνια. Η περίφημη πηγή Κατουρέλης φημίζεται για το ιαματικό νερό της, ενώ νοτιοανατολικά του χωριού συναντάμε την βρύση «Η μάνα του νερού».
