Το χωριό Παρδάλι είναι κτισμένο σε υψόμετρο 304 μέτρων, επάνω σε μικρό λόφο, στη δυτική όχθη του ποταμού Ευρώτα. Απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από το χωριό της Πελλάνας και 7 χιλιόμετρα από το χωριό Καστόρι. Έχει περίπου 80 μόνιμους κατοίκους. Πίστεύεται ότι το όνομα του χωριού προέρχεται από έναν Τούρκο αγά, ονόματι Παρδάλη, που δρούσε στην περιοχή. Συγκεκριμένα, λέγεται ότι κατά τα τέλη της Τουρκοκρατίας, ολόκληρη η περιοχή του οικισμού ανήκε σε τρεις Τούρκους: στον Ρέϊζο, στον Μαχμούτμπεη και στον προαναφερόμενο Παρδάλη. Μετά την απομάκρυνση των Τούρκων από την περιοχή, η περιουσία τους περιήλθε εξ ολοκλήρου στον Σέκερη, ο οποίος είχε διατελέσει γραμματέας και καταγόταν από τις Σπέτσες. Ο Σέκερης διόρισε επιστάτη της περιουσίας του τον Ιωάννη Ανδρέα Μερεκούλια (Γερογιαννάκη) που καταγόταν από τις Κολλίνες Αρκαδίας. Υπήρξε μάλιστα πολεμιστής κατά των Τούρκων με συμμετοχή σε μάχες όπως του Βαλτετσίου, των Δερβενακίων κ.α. Ο Γερογιαννάκης έκτισε στο κτήμα του Σέκερη δύο διώροφους πύργους. Ο ένας ήταν για τον Σέκερη, στον οποίο εγκαταστάθηκε, άγνωστο πως ο Μπέλκας ή Γαζέτας (εξ ου και ο Πύργος Γαζέτα) και ο δεύτερος πύργος ήταν για τον ίδιο.
Στη νοτιοδυτική πλευρά του χωριού, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου, βρίσκεται ο κοιμητηριακός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το σχήμα του ναού μαρτυρεί ότι είναι κτίσμα των Βυζαντινών χρόνων, δεν υπάρχουν όμως στοιχεία που να προσδιορίζουν τον χρόνο κατασκευής του. Νοτιοανατολικά του χωριού, ο επισκέπτης μπορεί να δει την πηγή Σεντενίκος (Αϊ-Νίκος) πλησίον της οποίας (στις παρυφές του βουνού Κεφαλά) υπάρχει ερειπωμένο παλαιό κτίσμα. Λέγεται ότι το κτίσμα αυτό χρησιμοποιούσε ο Όσιος Νίκωνας ως ορμητήριό του. Αυτό συμπεραίνεται τόσο από την ονομασία της πηγής, όσο και από την επιγραφή “Saint Nicos” που βρέθηκε επάνω σε κεραμίδι στον χώρο των ερειπίων.
Στο κέντρο του χωριού, με την μικρή πλατεία, δεσπόζει το επιβλητικό καμπαναριό του ναού του Αγίου Δημητρίου, ενώ στην άκρη του χωριού ξεχωρίζει το παλαιό Δημοτικό Σχολείο. Πρόκειται για πετρόκτιστο κτίριο με όμορφη αρχιτεκτονική, το οποίο κτίστηκε το 1934 με χρηματοδότηση του Νικολάου Κολλινιάτη (ομογενούς εξ Αμερικής) και με την συμβολή όλων των κατοίκων.
