Ευάγγελος Δράκος – Ζωγράφος
Ο Ευάγγελος Δράκος, ο ζωγράφος που έζησε και μεγαλούργησε στην Καλαμάτα, γεννήθηκε το 1913 στον Άγιο Νικόλαο Βοιών της Λακωνίας. Λόγω της εργασίας του πατέρα του, που ήταν αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στη Σύρο και τη Ζάκυνθο. Το 1922, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Καλαμάτα όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο, το 1931. Το 1936, εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου όπου σπούδασε ζωγραφική. Δάσκαλοί του ήταν ο Σπυρίδωνας Βικάτος (Σχολή Μονάχου), ο Δημήτριος Μπισκίνης (Ακαδημαϊκή Σχολή) και ο Ουμβέρτο Αργυρός (Ιμπρεσιονιστής). Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος, το 1940, τον ανάγκασε να διακόψει τις σπουδές του και να στρατευτεί στο Αλβανικό μέτωπο. Επέστρεψε στην Αθήνα, το 1942 και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1944.
Το 1945, παντρεύτηκε στη Νεάπολη Βοιών την Χρυσούλα Λιβάνου και μαζί εγκαταστάθηκαν στην Καλαμάτα. Στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας, ο Ευάγγελος Δράκος ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα, συνεργαζόμενος με τον συνάδελφό του Σταύρο Καράμπελα, σε κοινό εργαστήριο ζωγραφικής. Το 1949, συνελήφθη λόγω των δημοκρατικών του φρονιμάτων και εξορίστηκε για μερικούς μήνες στη Μακρόνησο. Επιστρέφοντας στην Καλαμάτα άρχισε να εργάζεται και πάλι με εντατικούς ρυθμούς. Συγκεκριμένα, δημιούργησε βινιέτες (εγχάρακτα κοσμήματα με κλάδους, φύλλα και άλλα περίτεχνα σχήματα) για βιβλία και περιοδικά, καθώς και ένα μεγάλο αριθμό έργων που απεικονίζουν νεκρή φύση, τοπία, προσωπογραφίες, σχέδια και αφίσες. Την ίδια περίοδο, ο Ευάγγελος Δράκος ζωγράφισε τα πορτραίτα δέκα μητροπολιτών της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, τα οποία σήμερα βρίσκονται στο Επισκοπικό Μέγαρο Καλαμάτας.
Μία ξεχωριστή πτυχή του ζωγραφικού έργου του Ευάγγελου Δράκου ήταν η απεικόνιση ιστορικών γεγονότων της Επανάστασης του 1821. Σήμερα, η πλειοψηφία των έργων του εκτίθονται στο Λαογραφικό Μουσείο Κυριακού, στην Καλαμάτα. Μάλιστα, ορισμένα από αυτά έχουν αναπαραχθεί σε εκδόσεις, όπως είναι ο περίφημος πίνακας, «Η κήρυξη της Επανάστασης, 23η Μαρτίου 1821» (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΒ’, Εκδοτική Αθηνών).
Ο Ευάγγελος Δράκος ασχολήθηκε και με την αγιογράφηση ιερών ναών, όχι μόνο στην Καλαμάτα, αλλά και σε άλλα μέρη. Οι ζωγραφικές αγιογραφικές συνθέσεις του είναι δυτικότροπες, χωρίς όμως να απουσιάζουν τα στοιχεία της αυθεντικής Βυζαντινής τεχνοτροπίας. Το 1960, είχε επιζωγραφίσει τον Παντοκράτορα στον τρούλο του ναού της Υπαπαντής, έργο του Ε. Θωμόπουλου (1028). Δυστυχώς, με την κατάρρευση του τρούλου στον μεγάλο σεισμό του 1986, το έργο καταστράφηκε ολοσχερώς. Σήμερα, πολλές τοιχογραφίες του ζωγράφου σώζονται στον ναό του Αγίου Νικολάου Φλαρίου, στην Καλαμάτα, έργα της δεκαετίας του 1950. Συγκεκριμένα, οι τοιχογραφίες εικονίζουν τους τέσσερις Ευαγγελιστές, την Αγία Αικατερίνη, τον Άγιο Σπυρίδωνα, την Βαϊφόρο, το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στη Πνύκα, την πορεία προς τον Γολγοθά, την Οσία Ξενία κ.α. Επίσης, στον ναό του Αγίου Γεωργίου, στην Καλαμάτα, υπάρχουν τοιχογραφίες του Ευάγγελου Δράκου που εικονίζουν την Γέννηση, τη Βάπτιση, τον Ιερό Νιπτήρα, την Αποκαθήλωση κ.α.
Το 1965, ο Ευάγγελος Δράκος ταξίδεψε στην Ιταλία και τη Γαλλία όπου παρουσίασε τα έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Συμμετείχε, επίσης, στην 11η Πανελλήνια Έκθεση του Ζαππείου. Το εργαστήριο ζωγραφικής του, στην Καλάμάτα, υπήρξε πολιτιστικό κέντρο και φυτώριο για νέους δημιουργούς. Κοντά του, μεταξύ άλλων, μαθήτευσαν οι Βασίλης και Διονύσης Φωτόπουλος, ο Βαγγέλης Δημητρέας και ο Γιάννης Μπουτέας, οι οποίοι διακρίθηκαν στο χώρο του πολιτισμού και της τέχνης. Σήμερα, τα έργα του ανήκουν στην οικογένειά του και σε ιδιωτικές ή δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Ευάγγελος Δράκος πέθανε το 1972 στη Καλαμάτα, σε ηλικία 59 ετών. Ο δήμος Καλαμάτας για να τον τιμήσει, για την μεγάλη του προσφορά, έδωσε το όνομά του σε έναν δρόμο της πόλης.