Κάστρο Κολοκυθιάς ή Κάστρο Λουκάδικων

Στην κορυφή του οικισμού δεσπόζει το Κάστρο Κολοκυθιάς, γνωστό και ως Κάστρο Λουκάδικων.

Η πρώτη εντύπωση που δίνεται στον επισκέπτη είναι ότι πρόκειται, απλά, για σπίτια που κτίστηκαν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζεται μια οχυρή θέση. Ουσιαστικά, πρόκειται για πυργόσπιτα που κτίστηκαν επάνω σε Μεσαιωνικό οικισμό και Βυζαντινό κάστρο που προϋπήρχαν. Εδώ, βρισκόταν κάποτε η ακρόπολη της αρχαίας Τευθρώνης, της ονομαστής πόλης των Ελευθερολακώνων. Η πόλη βυθίστηκε στον κόλπο της Κολοκυθιάς μετά από σεισμό που έλαβε χώρα κατά τον 3^ο αιώνα π.Χ.

Κάποιοι περιηγητές χαρακτηρίζουν τα Λουκάδικα ως κάστρο του αέρος. Το κάστρο είναι δομημένο στον νότιο από τους τρεις λοφίσκους και ο επισκέπτης μπορεί να δει ίχνη κτισμάτων και απομεινάρια της οχύρωσής του από την Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή περίοδο, καθώς και από την Φραγκοκρατία. Το 1245, μετά την Φράγκικη κατάκτηση της Πελοποννήσου και τη διανομή των καταληφθέντων κάστρων, οικισμών και περιοχών, δίνεται το Κάστρο της Κολοκυθιάς, (Castro di Cholochitia), ως φέουδο στον κόμη Λούκα. Από ότι φαίνεται, αργότερα, εκ του ονόματός του το κάστρο και ο οικισμός ονομάστηκαν Λουκάδες ή Λουκάδικα. Το Κάστρο το συναντάμε και σε καταλόγους κάστρων του έτους 1463 ως Cocchochia sive Colochita και αργότερα σε ναυτικούς χάρτες. Ο Π. Ζερλέντης στο βιβλίο του «Τάξις Ιεραρχική», γράφει ότι τα Λουκάδικα αναφέρονται, το έτος 1467, ως Castro di Cholochitia, που ανήκε στους Βενετούς. Τέλος, το περιηγητικό κείμενο του Τούρκου Evliya Gelebi, του έτους 1670, αναφέρει ολόκληρη την περιοχή της Τευθρώνης ως Colocitolar.