Το μικρό χωριό Σκαμνάκι είναι κτισμένο σε υψόμετρο 230 μέτρων, στο δρόμο Γυθείου-Αρεόπολης. Συγκεκριμένα, απέχει 10 χιλιόμετρα από το Γύθειο και έχει περίπου 70 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό οφείλει το όνομά του στην τοποθεσία του, καθώς από μακριά μοιάζει με κάθισμα. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ήταν φυγάδες από την περιοχής της Σπάρτης, οι οποίοι το 1750 κατέφυγαν στο Σκαμνάκι για να αποφύγουν τους διωγμούς των Τούρκων. Τότε φαίνεται πως κτίστηκαν και οι πύργοι. Μάλιστα, σε έναν από αυτούς υπάρχει πέτρα της εξωτερικής πύλης όπου αναγράφεται η χρονολογία 1769.
Τα σπίτια του χωριού απλώνονται σε ένα πλάτωμα, το οποίο εξέρχεται από το βουνό Πλαγιάδα (τμήμα της οροσειράς του Ταϋγέτου). Στο κέντρο του καταπράσινου χωριού δεσπόζει ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ενώ ο επισκέπτης μπορεί επίσης να δει την εκκλησία του Σωτήρος. Πρόκειται για μονόχωρο, καμαροσκέπαστο ναό των Μεταβυζαντινών χρόνων (18ος-19ος αιώνας). Έχει τρίπλευρη εξωτερική αψίδα και ενσωματωμένο κωδωνοστάσιο πάνω από την πόρτα της βόρειας πλευράς. Στο εσωτερικό του ναού, ξεχωρίζουν τοιχογραφίες λαϊκής τεχνοτροπίας των τελευταίων Μεταβυζαντινών χρόνων.
Στην κορυφή του λόφου, νότια του βουνού Πλαγιάδα, στέκει ο μικρός ναός του Προφήτη Ηλία. Πρόκειται για έναν πέτρινο, λιτό ναό από όπου ο επισκέπτης έχει μια πανοραμική άποψη του χωριού και του Λακωνικού κόλπου. Τέλος, υπάρχει επίσης το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου (κτίσμα του 1800), το οποίο στρέφεται προς το νότο και όχι προς την ανατολή, όπως συνηθίζεται.
