Ναός Ταξιαρχών
Ο Βυζαντινός ναός των Ταξιαρχών βρίσκεται στο τέλος του οικισμού της Χαρούδας. Πρόκειται για έναν ναό εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και εξωτερικής διακόσμησης. Είναι σταυροειδής με τρούλο, με πολυώροφο οξυκόρυφο καμπαναριό και χρονολογείται κατά τον 11ο αιώνα.
Κατά την παράδοση, ο ναός κτίστηκε από έναν πρωτομάστορα, ο οποίος είχε και γιο πρωτομάστορα. Οι δυο τους συναγωνίστηκαν για το καλύτερο αποτέλεσμα. Ο πατέρας ανέλαβε τον ναό του Ταξιάρχη του Γκλέζου και ο γιος τον ναό του Ταξιάρχη της Χαρούδας. Μετά την ολοκλήρωση των εκκλησιών, οι κριτές έδωσαν την νίκη στον γιο. Ο πατέρας αναγνωρίζοντας ότι τον ξεπέρασε ο γιος του, λέγεται, ότι πέθανε από την στενοχώρια του καθώς απομακρυνόταν από την περιοχή.
Στον τρούλο και την αψίδα του ιερού του ναού σώζονται εντοιχισμένα πιάτα, ενώ στην ανατολική πλευρά υπάρχει ανεστραμμένη ταφική μαρμάρινη πλάκα με δίστιχη αρχαία επιγραφή. Οι τοιχογραφίες του ναού είναι μεταβυζαντινές και χρονολογούνται κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Ξεχωρίζει η απεικόνιση της Παναγίας με τα λυτά μαλλιά, μοιρολογούσα κατά μία άποψη. Στην ανατολική όψη του ναού, ο επισκέπτης μπορεί να δει το επιστύλιο εντοιχισμένο με παράσταση κένταυρου που τοξεύει τετράποδο, ενώ η πόρτα και τα παράθυρα διακοσμούνται με περίτεχνα σκαλισμένα μάρμαρα. Την προσοχή του επισκέπτη τραβάει μία πινακίδα κρεμασμένη σε μία από τις κολώνες της εκκλησίας. Βρίσκεται εκεί για να θυμίζει τους Χαρουδιώτες από το Λόουελ της Μασαχουσέτης, οι οποίοι το 1905 προσέφεραν χρήματα για την περίφραξη του χώρου. Τέλος, στον περίβολο του ναού, ο τεράστιος βράχος φιλοξενεί στο φυσικό του κοίλωμα μία από τις μεγαλύτερες δεξαμενές βρόχινου νερού ολόκληρης της Μάνης.