«Δεν χαρίζω κάστανα...»

Πολλές φράσεις και παροιμίες προέρχονται από σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Το ίδιο ισχύει και για την φράση, «Δεν χαρίζω κάστανα», η οποία σύμφωνα με ειδικούς σε γλωσσικά θέματα, προέρχεται από την περιοχή της Μάνης, την  περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Πιο συγκεκριμένα, το 1826 ο Ιμπραήμ  έστειλε κατασκόπους του στην απόρθητη Μάνη. Αρχικά, χώρισε σε δύο μέτωπα τον στρατό του τραβώντας τους Μανιάτες προς τον Αλμυρό, ενώ η άλλη φάλαγγα, από τον όρμο του Διρού, ανηφόρισε προς τα έρημα χωριά. Τα γυναικόπαιδα που βρίσκονταν εκεί απομάκρυναν τον στρατό με πέτρες και δρεπάνια και, έτσι, ο Ιμπραήμ αποφάσισε να τους προσεγγίζει στέλνοντας κατασκόπους ντυμένους ως καστανάδες. Ωστόσο, οι καστανάδες του Ιμπραήμ αντί να πουλήσουν τα κάστανα, για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για το πού είναι κρυμμένοι οι άντρες, άρχισαν να τα χαρίζουν. Αυτό κίνησε την υποψία των ντόπιων και έτσι τους έπιασαν και τους ανάγκασαν να ομολογήσουν. Όταν οι κατάσκοποι ρώτησαν για την τύχη τους, οι Μανιάτες αποκρίθηκαν: «Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα», εννοώντας πως θα τους τιμωρήσουν και, μάλιστα, με σκληρό τρόπο. Η φράση αυτή χρησιμοποιείται μέχρι και τις μέρες μας όταν θέλουμε να δηλώσουμε πως δεν έχουμε σκοπό να συγχωρήσουμε κάποιον για τις πράξεις του.