«Ο βράχος του κερατά»

Όπως αναφέρεται στο «Χρονικό του Μορέως», το 1435 ο δούκας της Αθήνας, Φράνκο Νέρο Ατζαγιόλι, (Franco Nero Acciaiuoli), ήταν ο ιδιοκτήτης της περιοχής.

Κατά την Τουρκοκρατία, το Κυπαρίσσι και τα γύρω χωριά, υπέφεραν πολλά δεινά από τις επιδρομές του Ιμπραήμ. Έτσι, οι κάτοικοι κατέφυγαν στο χωριό Παλαιόχωρα για να γλυτώσουν, τελικά, όμως, προδόθηκαν από κάποιον ονόματι Σκεύη. Ούτε αυτός γλύτωσε, όμως. Οι άντρες του Ιμπραήμ τον κρέμασαν σε ένα σημείο το οποίο, σήμερα, είναι γνωστό ως «ο βράχος του κερατά». Σκοτώθηκαν πάνω από 350 κάτοικοι, ενώ 72 κοπέλες πουλήθηκαν ως δούλες στην Ανατολή. Λέγεται πως μια γυναίκα, η Κούλα, παρέσυρε μαζί της στον γκρεμό έναν Τούρκο, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια του. Ο γκρεμός αυτός ονομάζεται «Κούλια».

Ακόμη και σήμερα σώζονται τα οστά των πεσόντων, τα οποία βρέθηκαν το 1967.