Το χωριό Αμύκλες βρίσκεται στην πεδιάδα του ποταμού Ευρώτα, 6 χιλιόμετρα νότια της Σπάρτης. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 204 μέτρων και έχει,περίπου, 1200 μόνιμους κατοίκους. Το χωριό πήρε το όνομά του από την αρχαία πόλη Αμύκλαι, τα ερείπια της οποίας βρίσκονται 2 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του χωριού.
Πρώτη βασική καλλιέργεια του χωριού ήταν αυτή του μεταξιού με τις μεγαλύτερες ποσότητες στον νομό Λακωνίας, η οποία, όμως, πλέον έχει εξαλειφθεί. Σήμερα, η πρωτογενής παραγωγή είναι το πορτοκάλι, το λάδι και το κρασί, ενώ ξεχωρίζει το εργοστάσιο του Αγροτικού Συνεταιρισμού επεξεργασίας εσπεριδοειδών «Λακωνία». Επίσης, στο πρώην κοινοτικό κατάστημα ο επισκέπτης μπορεί να δει την μόνιμη έκθεση φωτογραφίας με την πορεία των κατοίκων του χωριού το χρονικό διάστημα 1900-1975, έργο του Συλλόγου Κυρίων Αμυκλών.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές, η αρχαία πόλη Αμύκλαι ιδρύθηκε από τον Αμύκλα της Σπάρτης, γιο του Λακεδαίμονα, (τέταρτο μυθικό βασιλιά της Λακωνίας).Πολύ πιθανών, ο ιερός χώρος των Αμυκλών να είναι ο πρώτος οργανωμένος μυητικός και λατρευτικός ιερός τόπος στον Ελλαδικό χώρο. Το σπουδαίο Μυκηναϊκό και Αχαϊκό κέντρο έχει ζωντανή παρουσία από την Προϊστορική εποχή μέχρι σήμερα, δηλαδή, περισσότερο από 3000 χρόνια ζωής. Ο οικισμός της Εποχής του Χαλκού βρίσκεται στις πλαγιές πάνω από το σύγχρονο χωριό των Αμυκλών. Εκεί βρισκόταν και το Ιερό του Απόλλωνα, όπου μέσα στο τέμενός του περιέκλειε τον τύμβο του Υάκινθου. Ο Υάκινθος ήταν εραστής του Απόλλωνα τον οποίο σκότωσε κατά λάθος ρίχνοντας τον δίσκο. Υπάρχουν, επίσης, αναθηματικά αγαλματίδια της προ-Μυκηναϊκής και Γεωμετρικής περιόδου. Σε κοντινή απόσταση βρέθηκε και ο περίφημος θολωτός τάφος του Βαφειού με τα δύο χρυσά κύπελλα. Κάθε χρόνο, με το τέλος της Άνοιξης ή στα μέσα του καλοκαιριού κατά τον μήνα Υάκινθο, (σελήνη Ιουλίου), οι Λακεδαιμόνιοι εόρταζαν επί τρεις ημέρες στις Αμύκλες τα λεγόμενα «Υακίνθια». Οι κάτοικοι των Αμυκλών λάτρευαν, επίσης, τον Διόνυσο ως Διόνυσο Ψίλαξ. Όπως αναφέρει και ο Παυσανίας, «ψίλα» ήταν η δωρική λέξη για τα φτερά. «Το κρασί αναπτερώνει τον άνθρωπο, ελαφρύνοντας το πνεύμα του, όχι λιγότερο από ό,τι τα φτερά τα πουλιά», προσθέτει σαν σχόλιο.
Τέλος, πέρα από την καλλιέργεια της γης, οι Αμυκλαιείς ασχολήθηκαν και με δραστηριότητες όπως το εμπόριο και τη βιοτεχνία. Οι «Αμυκλάδες», (τα περίφημα υποδήματα πολυτελείας), και η αμυκλαϊκή πορφύρα ήταν προϊόντα γνωστά σε ολόκληρο τον κόσμο.
