«Παρόρι με τα κρύα νερά κι Αγιάννη μου με τ’άνθη». (τοπικό δημοτικό τραγούδι)
Το ημιορεινό χωριό Άγιος Ιωάννης (Σπάρτης) είναι κτισμένο σε υψόμετρο 230 μέτρων, στις ανατολικές απολήξεις της κορυφής «Νεραϊδοβούνι» του Ταϋγέτου. Το χωριό απέχει 4,5 χιλιόμετρα από τη Σπάρτη και έχει, περίπου, 550 μόνιμους κατοίκους. Οι πηγές με τα τρεχούμενα νερά και η πλούσια βλάστηση συνθέτουν ένα υπέροχο τοπίο, ιδανικό για στιγμές χαλάρωσης κοντά στη φύση.
Στο χωριό, ο επισκέπτης μπορεί να δει το κεντρικό ναό της Αγίας Τριάδας, ενώ στη νοτιοανατολική έξοδο δεσπόζουν οι ναοί του Αγίου Δημητρίου και της Παναγίας Πορταϊτισσας που εορτάζει στις 21 Νοεμβρίου και είναι μετόχι της Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους. Επίσης, στη βορειοδυτική έξοδο του χωριού βρίσκεται και ο ναός της Αγίας Αικατερίνης.
Σε μικρή απόσταση από τον Άγιο Ιωάννη (Σπάρτης) βρίσκεται μία τεχνητή λίμνη που γεμίζει με τις πρώτες βροχές από το νερό του επιβλητικού καταρράκτη. Στο σημείο αυτό υπήρχε ένα λατομείο, το οποίο εγκαταλείφθηκε και έτσι με τα χρόνια δημιουργήθηκε ένας εντυπωσιακός κρατήρας ανάμεσα στα βράχια. Σήμερα, η τεχνητή λίμνη ανήκει στο Δασαρχείο Σπάρτης.
Την περίοδο των Αποκριών, οι κάτοικοι ανάβουν μία μεγάλη φωτιά στην πλατεία του χωριού και διασκεδάζουν μέχρι το ξημέρωμα με ζωντανή παραδοσιακή μουσική, κρασί και πλούσια εδέσματα. Κατά το παρελθόν, στην πλατεία αυτή δέσποζε ένας πελώριος αιωνόβιος πλάτανος που αναφέρεται και σε ένα τοπικό δημοτικό τραγούδι:
«Μες στ’Αγιαννιού τον πλάτανο [...]
Χαϊδούλα εκαθότανε».
Μάλιστα το 1891, τον πλάτανο αυτό απαθανάτισε ο Γάλλος εξερευνητής σπηλαίων και «πατέρας» της σύγχρονης Σπηλαιολογίας, Εντουάρ-Αλφρέντ Μαρτέλ ( Edouard-Alfred Martel) με την ακόλουθη σημείωση: «Άγιος Ιωάννης έξω από την Σπάρτη, 1891, Σεπτέμβριος, συνάντηση φουστανελοφόρου και καβαλάρισσας στο χωριό».
